Podróż Spacer po Wilanowie

Wczorajsze popołudnie spędziłam ze znajomymi w Wilanowie.

Przyjechaliśmy pospacerować po parku i zwiedzić wystawę w Oranżerii. Do Pałacu tym razem nie wchodziliśmy.

Bilet dla osoby dorosłej do parku i na wystawę do Oranżerii kosztuje 5 PLN.

Zwiedzanie wnętrz pałacowych - 20 PLN/os.

Obecnie ogrody wilanowskie można zwiedzać tylko na wyznaczonym terenie. Ogrody przechodzą gruntowną rewitalizację. Nie spodziewaliśmy się jednak, że aż tak duży teren jest zamknięty dla turystów i Warszawiaków. Ale i tak kluczenie po alejkach, ścieżkach i mostkach zajęło nam sporo czasu ;-) 

O wyborze miejsca na rezydencję królewską zadecydowały jego naturalne walory przyrodnicze. Tarasowy układ terenu oraz obecność zbiorników wodnych , odpowiadały wymogom kształtowania barokowych założeń ogrodowych, pozwalały bowiem na uzyskanie ciekawych perspektyw widokowych i powiązanie ogrodu z otaczającym krajobrazem. Od początku władania Wilanowem przez króla Jana III, ogrody przy rezydencji królewskiej, były otaczane szczególną troską przez ich właściciela, który osobiście doglądał rośliny, sadził drzewa, a potem rozkoszował się ich pięknem spędzając w ogrodzie długie godziny. Na przestrzeni wieków ogrody królewskie ulegały przekształceniom, gdyż kolejni właściciele Wilanowa powiększali ich obszar i wprowadzali zmiany zgodnie ze swoimi gustami i panującą modą. Obecny wygląd parku zawdzięczamy rekonstrukcji wykonanej według projektu profesora Gerarda Ciołka w latach 50-tych XX w.  Ważnym elementem kompozycyjnym w parku jest woda. Naturalne zbiorniki wodne: Jezioro Wilanowskie i Potok Służewiecki oraz sztuczny staw z czasów króla, stwarzają w parku specyficzny mikroklimat i romantyczną atmosferę. Drzewostan parku stanowią głównie gatunki rodzime, dominują więc lipy (Tilia cordata), klony (Acer platanoides), graby (Carpinus betulus), wiązy (Ulmus laevis), topole białe (Populus alba), topole czarne (Populus nigra), dęby szypułkowe (Quercus robur), dęby czerwone (Quercus rubra). Z gatunków egzotycznych możemy odnaleźć miłorząb (Ginkgo biloba), surmię (Catalpa bignonioides), grujecznik (Cercidiphyllum japonicum), tulipanowca (Liriodendron tulipifera), platana (Platanus acerifolia), iglicznię (Gleditsia triacanthos). Wiele z drzew to okazy bardzo cenne, a 28 z nich uznano za pomniki przyrody.